Einde Sky Garden
Door: Sam Verdonschot
Blijf op de hoogte en volg Sam
24 Juni 2015 | Verenigd Koninkrijk, Londen
Na drie weken was ook dit avontuur geëindigd.. Sky Garden.. Darwin... Wat waren dit drie geweldige mooi en leerzame weken.
Eerste week was vooral kijken en leren, we waren voornamelijk food runners. Beginnen om kwart voor 4 en eindigde om 11 uur dit omdat we niet tot sluiting tijd konden blijven. als we dit wel deden konden we niet meer met de metro.. Met grote dienbladen vol met eten liepen we op en neer. Serveren hadden we geleerd bij Verdi dus dit ging ons ook al goed af. Dit tot grote vreugde van onze manager.
Na een paar dagen waren we gepromoveerd naar "front of house'. Dennis had een helft en ik de ander helft. Onze opdracht: Het helpen van de obers, serveren en afruimen, mise en place klaar maken en kleine orders opnemen. Dit was al een stuk leuker en hier kwamen we meer in aan raking met de klanten en collega's. Dit hebben we ook aan gegeven en waarop ze lachend reageerde: Dus jullie vinden het fijn om manager te zijn? Gelukkig waren zij ook tevreden over ons en daarom mochten we dit blijven doen.
De manager was zelfs zo blij met ons dat ze ons niet weg wou doen. De bedoeling was om alles van Sky Garden te proberen. level 35 de bar (Sky Pod), 36 waren we dan aan het werk (brasserie Darwin), en 37 was Bar and grill (fenchurch). Dit was een groot compliment voor ons en we waren blij om te blijven. Dit ook omdat we dan meer konden leren.
De manager waar ik het de heldentijd over heb heet Viviane. Ze komt uit Brazilië, heeft haar opleiding niet afgemaakt, is gaan werken als runner en is nu manager. Ze is heel erg optimistisch over alles. Ze geeft ook aan dat het niet altijd even leuk is maar dan zegt ze: "Kijk waar je werkt, als jij het niet meer speciaal vind dan kan je ook geen speciaal moment meer creëren voor de gasten". Hier heeft ze ook gelijk in! Misschien is het daarom dat we het zo goed met haar konden vinden. Ze waardeerde ons werk en zei dit heel vaak, ze gaf ons zelf soms wat geld, dit omdat ze het raar vond dat we niet betaald kregen. Wij blijven zeggen dat we al lang blij waren met deze unieke stage plaats!
Er waren dagen dat we binnen kwamen en dat Viviane zei: PDR.
PDR? Yeah, Private Dinning Room. Dit bleek op de 37 etage te zijn. Om deze kamer te huren moest je 2.500 pond neerleggen.... en dan had je nog niet eens eten en drinken.. wat ook al belachelijk duur is eigenlijk.. maar dit terzijde. Dit was ook een kamer voor staff train. Dennis en ik nemen plaats, kijken om ons heen en opeens schelen ze twee wijn glazen vol.. Wij kijken elkaar aan en schieten natuurlijk in de lach.. ja ja Training dachten we.. Hier hebben wij informatie gekregen over de Rioja en pinot noir, au bon climat. wij serieus luisteren en ruiken, maar of we er daadwerkelijk iets van op stoken... ik betwijfel het. Wel altijd handig om de standaard info over wijn te weten. Verder hebben we een training over Pampero gehad. ja.. we kregen training over rum uit Venezuela.
Lekker een paar shotjes voor het werk. Achja, bent nooit te jong om te leren!
We Hebben ook nog twee event mee mogen maken, eentje van Unilever en een ander klein feestje.
Unilver was groot, het was niet alleen met wijn rond lopen.. nee.. boven stonden 14 grote ronde tafels voor het avond eten, en ja.. het eten gaat niet van zelf uit de keuken. We hadden een beetje geluk, dit omdat ze zeiden kijk en leer. ze hadden verwacht dat we geen ervaring hadden met het serveren. Was wel leuk om te zien. een hoop nieuwe mensen ontmoet en een hoop verhalen gehoord.
De drie weken waren snel voorbij. Veel nieuwe vrienden gemaakt en natuurlijk veel geleerd! Een zeer bijzonder gebouw en uitzicht! En als laatste een geweldige manager die ons elke dag weer ons aanmoedigde!
Eerste week was vooral kijken en leren, we waren voornamelijk food runners. Beginnen om kwart voor 4 en eindigde om 11 uur dit omdat we niet tot sluiting tijd konden blijven. als we dit wel deden konden we niet meer met de metro.. Met grote dienbladen vol met eten liepen we op en neer. Serveren hadden we geleerd bij Verdi dus dit ging ons ook al goed af. Dit tot grote vreugde van onze manager.
Na een paar dagen waren we gepromoveerd naar "front of house'. Dennis had een helft en ik de ander helft. Onze opdracht: Het helpen van de obers, serveren en afruimen, mise en place klaar maken en kleine orders opnemen. Dit was al een stuk leuker en hier kwamen we meer in aan raking met de klanten en collega's. Dit hebben we ook aan gegeven en waarop ze lachend reageerde: Dus jullie vinden het fijn om manager te zijn? Gelukkig waren zij ook tevreden over ons en daarom mochten we dit blijven doen.
De manager was zelfs zo blij met ons dat ze ons niet weg wou doen. De bedoeling was om alles van Sky Garden te proberen. level 35 de bar (Sky Pod), 36 waren we dan aan het werk (brasserie Darwin), en 37 was Bar and grill (fenchurch). Dit was een groot compliment voor ons en we waren blij om te blijven. Dit ook omdat we dan meer konden leren.
De manager waar ik het de heldentijd over heb heet Viviane. Ze komt uit Brazilië, heeft haar opleiding niet afgemaakt, is gaan werken als runner en is nu manager. Ze is heel erg optimistisch over alles. Ze geeft ook aan dat het niet altijd even leuk is maar dan zegt ze: "Kijk waar je werkt, als jij het niet meer speciaal vind dan kan je ook geen speciaal moment meer creëren voor de gasten". Hier heeft ze ook gelijk in! Misschien is het daarom dat we het zo goed met haar konden vinden. Ze waardeerde ons werk en zei dit heel vaak, ze gaf ons zelf soms wat geld, dit omdat ze het raar vond dat we niet betaald kregen. Wij blijven zeggen dat we al lang blij waren met deze unieke stage plaats!
Er waren dagen dat we binnen kwamen en dat Viviane zei: PDR.
PDR? Yeah, Private Dinning Room. Dit bleek op de 37 etage te zijn. Om deze kamer te huren moest je 2.500 pond neerleggen.... en dan had je nog niet eens eten en drinken.. wat ook al belachelijk duur is eigenlijk.. maar dit terzijde. Dit was ook een kamer voor staff train. Dennis en ik nemen plaats, kijken om ons heen en opeens schelen ze twee wijn glazen vol.. Wij kijken elkaar aan en schieten natuurlijk in de lach.. ja ja Training dachten we.. Hier hebben wij informatie gekregen over de Rioja en pinot noir, au bon climat. wij serieus luisteren en ruiken, maar of we er daadwerkelijk iets van op stoken... ik betwijfel het. Wel altijd handig om de standaard info over wijn te weten. Verder hebben we een training over Pampero gehad. ja.. we kregen training over rum uit Venezuela.
Lekker een paar shotjes voor het werk. Achja, bent nooit te jong om te leren!
We Hebben ook nog twee event mee mogen maken, eentje van Unilever en een ander klein feestje.
Unilver was groot, het was niet alleen met wijn rond lopen.. nee.. boven stonden 14 grote ronde tafels voor het avond eten, en ja.. het eten gaat niet van zelf uit de keuken. We hadden een beetje geluk, dit omdat ze zeiden kijk en leer. ze hadden verwacht dat we geen ervaring hadden met het serveren. Was wel leuk om te zien. een hoop nieuwe mensen ontmoet en een hoop verhalen gehoord.
De drie weken waren snel voorbij. Veel nieuwe vrienden gemaakt en natuurlijk veel geleerd! Een zeer bijzonder gebouw en uitzicht! En als laatste een geweldige manager die ons elke dag weer ons aanmoedigde!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
